Legenda jugoslovenskog i srpskog filma, glumica Milena Dravić, igrala je u gotovo svim poznatim domaćim filmovima. Težina i izazovi glumačkog posla na nju gotovo da nisu uticali, pa poznata glumica i u osmoj deceniji osvaja sa malih i velikih ekrana.
Godište i datum rođenja
Rođena je 10. oktobra 1940. godine u Beogradu, na Dorćolu. Pohađala je osnovnu školu “Janko Veselinović”, a potom Prvu mušku gimnaziju. Milenin talenat za scenu vrlo rano uočila je njena tetka, očeva sestra, pa su je, na njen savet, roditelji upisali na balet. Kasnije je išla i u Srednju baletsku školu, gde joj je jedna profesorka ukazala na to da je talentovana za glumu. Tada na to nije obratila pažnju, ali kada je 1959. godine otišla u Sarajevo da poseti tetku, zapazio ju je František Čap, slovenački reditelj, i poverio joj glavnu ulogu u svom filmu “Vrata ostaju otvorena”. Nakon toga, Milena Dravić je upisala Akademiju dramskih umetnosti u Beogradu, odakle je 1970. godine bila izbačena, jer nije prisustvovala predavanjima duže od mesec dana. Njena profesorka, Ognjenka Milićević, je kasnije pokušala da je ubedi da se vrati i da poznati film “Prekobrojna”, bude Milenin diplomski rad, ali je glumica to odbila.
Filmovi, predstave i značajne uloge
Nakon uloge u filmu “Vrata ostaju otvorena”, kojim je, u velikom stilu, zakoračila u sedmu umetnost, tokom šezdesetih godina prošlog veka, Milena Dravić je glumila u filmovima “Diližansa snova”, “Bolje je umreti”, “Zajednički stan”, “Leto je krivo za sve”, “Uzavreli grad”. Poznati film “Prekobrojna”, gde igra devojku koja ide na radnu akciju sa svojim momkom, snimila je 1962. godine i za tu ulogu dobila Zlatnu arenu na Pulskom filmskom festivalu. Slede filmovi “Kozara”, “Peščani grad”, “Dugme za peti sprat”, “Pješčani zamak”, “Radopolje”, “Narodni poslanik”, “Destination Death”, komedija “Lito valovito”, “Službeni položaj”, “Devojka”, “Klakson”, “Čovek nije tica”, koji je, uprkos tome što je za ono vreme bio politički nepodoban, dobio Srebrnu arenu na Filmskom festivalu u Puli. Nakon toga igrala je u filmovima “Čovik od svita”, “Le soldatesse”. “Do pobedata i po nea”, “Pogled u zjenicu sunca”, “Rondo”, a 1967. godine tumači naslovnu ulogu u filmu “Hasanaginica”, ekranizaciji poznate narodne balade. Iste godine ima zapažene uloge u filmovima “Nemirni”, “Non-existing Story”, “Dim” i “Jutro”, u kome joj je partner bio Ljubiša Samardžić i za koji je dobila Zlatnu ružu na Filmskom festivalu u Veneciji. Ovo dvoje mladih su 1967. bili proglašeni i za glumački par godine. Posle toga dolaze uloge u “Švabici”, “Bez trećeg”, “Sirotoj Mariji”, filmu “Cross country”, “Zaseda”, “Touha zvani Anada”, “Bezimena zvezda”, “Plava Jevrejka”, “Sedmina – pozdravi Marijo”, “Horoskop”i “Bitka na Neretvi”, koji je bio kandidat za Oskara u kategoriji za najbolji strani film. U njemu su igrali i stvetski poznati glumci Jul Briner i Orson Vels.
Tokom sedamdesetih godina dvadesetog veka, Milena Dravić glumila je u više od trideset filmova. Za ulogu u filmu “Biciklisti”, reditelja Puriše Đorđevića, 1971. godine dobila je Zlatnu arenu na Pulskom filmskom festival, kao i titulu Prve dame jugoslovenskog filma, koja joj je dodeljena na Petim filmskim susretima u Nišu. Slede uloge u ostvarenjima “Od svakog koga sam volela”, “Uloga moje porodice u svjetskoj revoluciji”, “Jedan čovek – jedna pesma”, “Ceo život za godinu dana”, “Misterije organizma”, kontraverzni film, čije je prikazivanje ondašnja vlast odmah zabranila. Nakon toga došli su “Makedonski deo pakla”, “Prvo ubistvo”, a 1972. godine sa Dragomirom Gidrom Bojanićem snima kratak film “Kako su se volele dve budale”. U to doba upoznaje Dragana Nikolića i iste godine počinju zajedno da vode izuzetno popularan TV šou “Obraz uz obraz”. Do kraja sedamdesetih snimila je i filmove “Ženski razgovori”, “Ko pride lev”, “Pjegava đevojka”, “Samrtno proleće”, “Sutjeska”, “Nocturno”, “Depo”, “Njurci”, “Predstava “Hamleta” u Mrduši Donjoj”, “Strah”, “Pavle Pavlović”, “Život je lep”, “Povratak otpisanih”, “Beogradska deca”, “Mala noćna muzika”, “Ančika Dumas”, “Topovska završnica”, “Ljubavni život Budimira Trajkovića”, “Gruppenbild mit Dame”, “Trener”, “Tamo i natrag”, “Čardak ni na nebu ni na zemlji”, “Kvar”, “Ljubav u jedanaestoj”, “Večera za Milicu”, “Povratak”. Značajne su i uloge u TV drami “Izvinjavamo se, mnogo se izvinjavamo” i u TV serijama “Pozorište u kući 3” i “Povratak otpisanih”.
Tokom 1980. godine snimila je čak pet filmova: “The Return”, “Osam kila sreće”, “Snovi, život, smrt Filipa Filipovića”,”Rad na određeno vreme” i “Poseban tretman”, koji je bio kandidat za Zlatni globus, kao najbolji strani film. Milena Dravić je za ovu ulogu dobila Povelju niških susreta za najbolju žensku ulogu i Nagradu za najbolju sporednu glumicu na Kanskom festivalu. U narednih devet godina ostvarila je uloge u poznatim filmovima “Laf u srcu”, “Šesta brzina”, “Moj tata na određeno vreme”, “Ukazanje Gospe u selu Grabovica”, “Nedeljni ručak”, “Čovek sa četiri noge”, “Noć poslije smrti”, “Šećerna vodica”, “Divlja patka”, “Una”, “Horvatov izbor”, “Nije lako s muškarcima”, “Antikazanova”, “Na istarski način”, “Lijepe žene prolaze kroz grad”, “Razvod na određeno vreme”, “Putovanje u Vučjak”, “Osveta”, “Soba 405”, “Dogodilo se na današnji dan”, “Čavka”, “Špijun na štiklama”, “Boj na Kosovu”, “Gospođa ministarka”, “Najbolji”, kao i u američkom filmu “Tamna strana sunca”. Odigrala je i zapažene uloge u TV filmovima “Počnimo život iz početka” i “Čudo u Šarganu”, kao i u serijama “Sijamci”, “Priče iz radionice”, “Priče iz Nepričave” i “Pozorište u kući 5”.
Tokom devedesetih godina 20. veka zapažene uloge imala je u serijama “Metla bez drške” i “Policajac sa Petlovog brda”. Glumila je i u filmovima “Čudna noć”, “Sekula se opet ženi”, “Sekula nevino optužen”, “Policajac sa Petlovog brda”, “Niko nije savršen”, “Suza i njene sestre”, “Treća sreća”, “Svaštara”, “Tri letnja dana”, “Bure baruta”, “Nebeska udica”, u TV filmu “Dvoboj za troje” i u TV drami “Ljubav, ženidba I udadba”.
Posle 2000. godine mogli smo da je vidimo u filmovima “Normalni ljudi”,, “Bumerang”, “Mala jutarnja priča”, “Zona Zamfirova”, gde je pokazala da neslućena visina njenog glumačkog talenta ne bledi ni u poznim godinama, u filmu “Ledina”, “Sjaj u očima”, “Lost and found”, “Od danas do sutra”, “Agi i Ema”, “Bližnji”, “Ljubav i drugi zločini”, “Sveti georgije ubiva aždahu”, kao i u serijama “M(j)ešoviti brak”, “Pozorište u kući”, rimejku poznatog serijala, “Lud, zbunjen, normalan”, “Selo gori a baba se češlja”, “Šesto čulo” i “Sinđelići”.
Na pozorišnim daskama, Milena Dravić je debitovala u Ateljeu 212 predstavom “Uloga moje porodice u svetskoj revoluciji”. U istom teatru glumila je i u komadima “Lulu”, “Kod lepog izgleda”, “Kir Janja”, “Čudo u Šarganu”, “Crnjanski ili lako je Andriću”, “Dekameron”. U Zvezdara teatru igrala je u predstavama “Ptic i ptica”, “Urnebesna tragedija”, “Lari Tompson – tragedija jedne mladosti”, “Moj otac u borbi protiv nitkova iz svemira”, “Kosa”. U Kult teatru igrala je u predstavi “Oksimoron”, u Kruševačkom pozorištu u “Ćelavoj pevačici”, a sa Tivatskim pozorištem odigrala je “Bokeški D-mol” i “Jelenu Savojsku”. Uradila je i mono predstavu “Milena u svetu muškaraca”.
Komedije donose nagrade
Milena Dravić je dobila nagradu “Zlatni ćuran” za životno delo na Pozorišnom festivalu najboljih komediografskih ostvarenja Srbije “Dani komedije” u Jagodini 2012. godine. Na istoj manifestaciji dobila je i “Ćurana” za uloge u predstavama “Ptic i ptica” i “Ćelava pevačica”. Nosilac je i statuete Joakim Vujić, koja se dodeljuje za izuzetan doprinos razvoju pozorišne umetnosti Srbije.
Porodica i deca
Milena Dravić se prvi put udala za Vojislava Kokana Rakonjca, reditelja, koji je preminuo 1969. godine. Drugi brak je zasnovala takođe sa rediteljom Mladomirom Purišom Đorđevićem, od koga se razvela već nakon nekoliko godina bračnog života. U njenom slučaju je izgleda važila izreka “treća – sreća”. Njen treći muž je glumac Dragan Nikolić, sa kojim je u braku više od 40 godina. Pošto nemaju dece, odlučili su da svu svoju imovinu zaveštaju Jugoslovenskoj kinoteci, kao ljudi koji su čitav život posvetili filmu i pozorištu.
