Ivan Jevtović je srpski glumac, iz poznate umetničke porodice.
Njegov otac Vlada, je takođe poznati glumac, i još čuveniji profesor na ,,Fakultetu dramskih umetnosti”. Mnoga domaća, velika, glumačka imena, završila su glumu kod Vlade Jevtovića. Ivanova majka Tatjana je profesorka likovnog, a braća, Jakov i Rastko, takođe se bave glumom. Doduše, najmlađem Jakovu je to primarni poziv, dok je najstariji brat Rastko još i književnik, novinar i muzičar.
Ivan je rođen u Beogradu, 5. aprila 1972. godine. Završio je ,,Petu beogradsku gimnaziju”, a potom upisao glumu na ,,Fakultetu dramskih umetnosti”, klasa Gordane Marić. Fakultet završava kao student generacije.
Zanimljivo je da Ivan nije razmišljao samo o glumi kao profesiji. Dok je pohađao ,,Gimnaziju”, maštao je da postane pilot, ali je u međuvremenu zatvorena pilotska škola u Vršcu. Po završetku Gimnazije, najpre je upisao ,,Saobraćajni fakultet”, ali ga je ubrzo napustio kako bi upisao glumu.
Već na studijama počinju njegovi ozbiljni glumačku angažmani, najpre u pozorištu ,,Boško Buha”. Zahvaljujući tome, Ivan već 1996. godine postaje član ovog pozorišta, godinu dana nakon što je diplomirao.
U ,,Bošku Buha” se zadržao sve do 2011. kada prelazi u ,,Atelje 212″, gde ga je predstava ,,Virus” učinila veoma popularnim kod pozorišne publike.
Poput svog starijeg brata Rastka, i Ivan se bavio muzikom. Tokom rada na predstavi ,,Kraljević Marko”, sprijateljio se sa članovima grupe ,,Deca loših muzičara”. 2006. godine, postao je deo ove muzičke grupe, odnosno njihov glavni vokal. U grupi se zadržao skoro deset godina, da bi je napustio početkom 2015. godine. Od 2017. postaje frontmen novog benda po imenu ,,Psihobilje”.
Neke predstave je potpisao i kao reditelj. Ponekad radi kao vanredni profesor glume, ali i kao učitelj glume za decu. Snimao je reklame, osnovao grupu ,,Torpedo”, koja se bavi izvođenjem predstava i istraživanjem novih pozorišnih tendencija.
Svoju svestranost pokazao je učešćem u drugoj sezoni šou programa ,,Tvoje lice zvuči poznato”, gde je imitirao mnoge poznate ličnosti. Najradije će ostati upamćena Ivanova imitacija Dragana Kojića Kebe, ali se podjednako dobro snašao i u ulozi Davorina Popovića, Merlin Monro, Kikija Lesandrića, Bajage, Krisa Brauna, Robija Vilijamsa … On i mlada Katarina Bogićević oduševili su gledaoce svojom izvedbom ,,Fantoma iz opere”.
Pozajmio je glas likovima u popularnim crtanim filmovima. U srpskoj sinhronizaciji animiranog filma ,,Madagaskar” pozajmio je glas lavu Aleksu, a u drugom delu ,,Neviđenih” Ivan je dao glas Ledenom, kao i Lucijusu Bestu. Pomenućemo rad i na sinhronizaciji filma ,,Mali Princ”, kao i na dečijoj emisiji ,,Meda u velikoj plavoj kući”.
Za svoj rad, dobio je mnoga priznanja, počevši od prestižne glumačke nagrade ,,Car Konstantin”. Osvojio je još i: Zlatnog Ćurana, nagradu za najboljeg debitanta na ,,Filmskim susretima” u Nišu, nagradu za najboljeg mladog glumca na ,,Festivalu pozorišta” u Užicu, nagradu na ,,Festivalu komedije” u Beljini, kao i nagradu za najboljeg glumca na ,,Nušićevim danima” u Smederevu.
Oženjen je Sandrom, sa kojom ima ćerku Sofiju.
Uloge u pozorištu, filmu, televiziji…
Kada je reč o pozorišnim ulogama, Ivan je glumio u predstavama: Virus, Romeo i Julija, Kraljević Marko, Dom za vešanje, Goli kralj, Hristos u ruskim tamnicama, Kosa, Brilijantin, Životinjska farma, Ožalošćena porodica, Otac na službenom putu, Zbogom SFRJ, Ukroćena goropad, Suze su OK, U potpalublju, i mnoge druge.
Tu su i brojne uloge u domaćim filmovima i serijama:
- Uske staze – kao Radul
- Mali kućni grafiti – kao Iki
- Stršljen – kao Ismet
- Nebeska udica – kao Turča
- Proputovanje – kao Vladimir mlađi
- Normalni ljudi – kao Nikola
- Skela – kao kockar
- Libero – kao Baja
- Crni Gruja i kamen mudrosti – kao Jakov Nenadović
- Teško je biti fin – kao Sento
- Ljubav i drugi zločini – kao Miki
- Gorki plodovi – kao Miša
- Human zoo – kao Milan
- Zauvijek mlad – kao diler
- Šešir profesora Koste Vujića – kao seljak
- Put ružama posut – kao Bajazit I
- Urgentni centar – kao dr. Petrović
- Psi laju vetar nosi – kao Radojica
Intervjui
,, … Negativci u našim životima jesu ljudi koji olako sude drugima, koji ne rade na sebi, koji nemaju potrebu da čuju nešto drugačije od svog uverenja… “
Blic
,, … Otac mi je, na neki način, ostavio u amanet da nastavim da podučavam mlade ljude, zato sam pokrenuo pozorište koje nosi njegovo ime, a koje jeste nešto novo na našoj sceni. Ideja je da srednjoškolsku lektiru prenosimo na pozorišnu scenu… “
Noizz
,, … Rastao sam u porodici u kojoj su roditelji imali potpuno poverenje u decu, odgajali su nas slobodno, pa sam sa pet-šest godina potpuno sam lutao po Beogradu i Zemunu. Još nisam bio školarac kad sam otišao u prodavnicu da odaberem rođendanski poklon od bake i deke. Bio sam prilično nizak za svoj uzrast i jedva sam se video među rafovima, a nisam tu proveo ni nekoliko minuta kad se pojavio stariji prodavac i dreknuo na sav glas: “Cigane mali, izlazi iz radnje”. Momentalno me je izjurio i prodavnice. Ništa mi nije bilo jasno, to se potpuno razlikovalo od priče mojih roditelja. Zbunio sam se, a kad sam došao kući i ispričao mojima šta se desilo, počeli su da me teše, u stilu da ne primam takve stvari k srcu, da ima takvih ljudi i slično… “
Gloria
