Srpski glumac i prvak drame Narodnog pozorišta u Beogradu, Boris Komnenić rođen je u Puli 29. marta 1957. godine . Najveća vrlina mu je što ume sebi da postavi pitanje zašto, a najveća mana nezrelost. Voli svoje slobodno vreme da posećuje citanju, gledanju filmova i fudbalu .
Gluma i značajne uloge Borisa Komnenića
Posle završene gimnazije u Beogradu, Boris Komnenić glumu je studirao na Fakultetu dramskih umetnosti. 1984. godine postao je član Drame Narodnog pozorišta, a nekoliko meseci pre toga imao je slobodan status. Na sceni svog matičnog pozorišta Boris Komnenić imao je veliki broj predstava u kojima je imao značajne uloge. Neke od njih su “Lenjin, Staljin, Troicki” , gde je imao ulogu Alekseja Kolesova, “Memorandum”, sa ulogom Ivo Kolonsa, “Sveti đavo Raspućin”, gde je glumio Jusupova.
Zatim tu je uloga Fjedora Ivanoviča Kostomarova u “Anfisi”. U “Ožalošćenoj porodici “ imao je ulogu Ljubomira Protića. “Divlja patka”, gde je glumio Relinga, “Maska”, u kojoj tumači lik Baron Šalera, “Poslednja potera za zlatom”, gde je imao ulogu Džeka. Pozorišnoj publici predstavio se i kao Astolfo u predstavi “Život je san”. U predstavi “Vožd Karađorđe I knez Miloš”, publika ga pamti kao Atanasija Stojkovića. Takođe poznat je i po ulozi Oberona u predstavi “San Letnje noći”, zatim uloga Vasilija Šopalovića u “Putujućem pozorištu Šopalović”. Jovana je tumačio u “Pokondiranoj tikvi”, a ulog Argana nastupio je na pozornici u predstavi “Uobraženi bolesnik”.
Boris Komnenić osim pozorišnih uloga, ostvario se i u filmovima i na televiziji. Serija “Sivi dom” i “Bolji život” ne mogu se ne poomenuti kada je ovaj glumački velikan u pitanju. Značajni filmovi u njegovoj karijeri su: “Tajvanska kanasta”, “Dani od snova”, “Splav meduza”, “Direktni prenos”, “Špadijer – jedan život”.
Porodica i privatni život
Boris je bio oženjen jednom lepom, elokventnom damom koja se zove Rene. Njena visina, držanje,elegancija i šarm osvojile su ga na prvi pogled kako i sam navodi, ali veliki jaz između njihovih karaktera doveo je do razvoda. Iz tog braka ima ćerku Nike. Sa ćerkom je dosta vremena propustio zbog rata i njenog života u inostranstvu. Nike je posle Hrvatske, živela u italiji, zatim u Kanadi, a Boris nije mogao da putuje, jer je tada bilo ratno vreme. Sada želi sve to da nadoknadi sa unokom Lucijom. Njegova bivša žena Rene studirala je engleski i italijanski jezika, a sada uspešno vodi svoju firmu u Zagebu.
Filmografija proslavljenog glumca
- Dani od snova, 1980. godine
- Splav meduze, 1980. godine, gde je imao ulogu Mikšića
- Sedam sekretara SKOJ-a (serija), 1981. godine
- Ruski umetnički eksperiment (TV), 1982. godine
- Direktan prenos, 1982. godine, u kome je glumio Filipa
- Budite isti i za 20 godina (TV), 1985. godine, gde je bio Miroslav
- Crvena baraka (TV), 1985. godine
- Slučaj Laze Kostića (TV), 1985. godine
- Tajvanska kanasta, 1985. godine, u kome je igrao Sašu Belopoljanskog
- Bal na vodi, 1986. godine
- Sivi dom (serija), 1986. godine, u kojoj glumi vaspitača
- Špadijer jedan život, 1986. godine, gde se pojavljuje kao doktor
- The Masfit Brigade, 1987. godine, u kome tumači lik Bauera
- Kako zasmejati gospodara (TV), 1988. godine
- Bolji život (serija), 1987. – 1988. godine, u kojoj ga pamtimo lap Aleksandra Sašu Popadića
- Bolji život (film), 1989. godine, u kome opet tumači legendarnog Aleksandra Sašu Popadića
- Šargarepo ti ne rasteš lepo (TV), 1989. godine
- Konak, 1991. godine
- Bolji život 2 (serija),1990. – 1991. godine, naravno opet uloga Aleksandar Saša Popadić
- Prokleta je Amerika, 1992. godine
- Sve će to narod pozlatiti (TV), 1995. godine, gde je imao ulogu Kapetana Tanasija Jeličića
- Gore dole (serija), 1996. – 1997. godine, u kojoj glumi Nikolu Luleta Bajmočkog
- Bez pogovora (TV), 1999. godine, gde mu je dodeljena uloga Bena
- Dug iz Baden Badena (TV), 2000. godine, u kome tumači lik Aleksandra Fjodoroviča Otoa
- Tesla ili prilagođavanje anđela (TV), 2001. godine, gde se predstavio publici kao novinar Džon Smit
- Osama pozorišnog leptira (TV), 2001. godine, gde recituje stihove
- Majstor (TV), 2002. godine
- T. Sindrom, 2002. godine, u kome igra Magistra Đorđevića
- Novogodišnje venčanje (TV), 2002. godine, gde se prikazuje kao Zoran
- Lisice (serija), 2003. godine, u kojoj tumači lik Miminog oca
- Taksista (kratki film), 2003. godine, u kome glumi Magičog
- 011 Beograd, 2003. godine, sa ulogom Pero
- Naša mala redakcija (serija), 2003. godine, u kojoj mu je uloga bila Direktor Rosić
- Ilka (TV), 2003. godine, ovde tumači lik Ministra vojnog Grujića
- Sjaj u očima, 2003. godine, gde je igrao profesora Jablana
- Kazneni prostor 2 (serija), 2003. godine, u kojoj se pojavljuje kao Bradonja
- Skela (TV), 2004. godine, gde je tumačio lik stranog putopisca
- Tragom Karađorđa (serija), 2004. godine, u kojoj ga publika pamti kao Grof Ivelić
- Kad porastem biću kengur, 2004. godine, film u kome glumi doktora
- Šta mi spremaš? (serija), 2004. godine
- Crni Gruja 2 (serija), 2004. godine, u kojoj glumi Bećir-Agu
- Lift (serija), 2004. godine, u kojoj se pojavljuje kao advokat
- Na Badnji dan (TV), 2005. godine, sa ulogom žandarma
- Dangube! (serija), 2005. godine, u ovom ostvarenju gledali smo ga kao sanitarnog inspektora
- Ljubav, navika, panika (serija), 2005. godine, u kojoj igra Baneta
- Idealne veze (serija), 2005. godine, u kojima je imao ulogu Dobrice
- Aporia, 2006. godine, gde je imao ulogu Zenona
- Uslovna sloboda, 2006. godine, u kojoj je bio kontraadmiral Gazivoda
- Sedam i po, 2006. godine, gde nam se predstavio kao Radoje
- Agencija za SIS-a (serija), 2006. – 2007. godine, u kojoj glumi Stevu
- Kafanica blizu SIS-a (serija), 2007. godine, u kojoj takođe igra Stevu
- Naša mala klinika (serija), 2008. godine, u kojoj se pojavljuje kao sveštenik
- Vratiće se rode (serija), 2007. – 2008. godine , u kojoj je imao ulogu Radoljuba Švabića
- Ljubav i mržnja (serija), 2007. – 2008. godine, gde tumači lik Dušana
- Neki čudni ljudi (serija), 2009. godine, u kojoj igra gospodina Ljubu Miljkovića
- Miloš Branković, 2008. godine, pojavljuje se sa ulogom profesora Koena
- Čitulja za Eskobara, 2008. godine, film u kome glumi ministra
- Beogradski fantom, 2009. godine, takođe film u kojem je tumačio glavnog inspektora
- Kad na vrbi rodi grožđe (serija), 2009. godine, u kojoj je imao ulogu Krešimira
- Kuku Vasa (serija), 2010. godine, u kojoj se publici predstvio kao gospodin Petrović
- Flešbek, 2010. godine, gde se pojavljuje kao Sanitarac
- Montevideo, Bog te video! , 2010. godine, film kojem je glumio Janka Šafarika
- Igra istine (serija), 2011. godine,
- Miris kiše na Balkanu (TV serija), 2011. godine, u kojoj je glumio Antona Pregera
- Mešano meso (serija), 2011. godine, gde je bio intelektualac
- Igra istine (serija), 2011. godine, u kojoj se pojavio kao direktor banke
- Montevideo, Bog te video! (serija), 2012. – 2013. godine, u kojoj je igrao Janka Šafarika
- Falsifikator, 2013. godine, film u kome mu je dodeljena uloga upravnika zatvora
- Sinđelići , 2013. godine, serija čije je snimanje još u toku, u kojoj glumi Jezdimira Sinđelića
- Apofenija, 2014. godine, gde se publici predstavio kao Marko Mažibrada
Nagrade koje su uručene Borisu Komneniću
- Godišnja nagrada Narodnog pozorišta
- Nagrada filmskih susreta u Nišu
- Godišnja nagrada BDP-a
- Nagrada na festivalju u Jagodini
- Nagrada na festival u Požarevcu
- Nagrada Narodnog pozorišta za najbolje individualno prmijerno umetničko ostvarenje u okviru repertoara Narodnog pozorišta od 22.11.2009. godine do 10.11.2010. godine za ulogu Dezmonda Mortona u predstavi “Državni službenici”
- Za ulogu dezmonda Mortona u predstavi “Državni službenici”, takođe bio je nagrađen Nagradom “Raše Pavlovića” za sezonu 2009/2010.
- Isto tako za ulogu Dezmonda Mortona u predstavi “Državni službenici”, nagrađen je nagradom Grada Beograda za pozorišno stvaralaštvo za 2011. godinu
Jedan inervju Borisa Komnenića koji je dao za magazin “Story”
“Bilo je dosta teških uloga, ali upravo sam takve najviše voleo i radio ih sa zadovoljstvom. Uloga koju igram u Figarovoj ženidbi nije laka, ali jedna mi je od dražih. Najteže su mi padale one koje sam mrzeo i radio ih iz kompromisa nekad zbog novca, a ponekad zbog drugarstvva. To sebi nikada nisam oprostio.”
“Pokušavam da pobedim samog sebe. Obično je najteži prvi dan snimanja, ako se on odradi kako treba, sve ide glatko. Čak i kada mi se nešto ne dopada, kazem sebi: E, sad idem do kraja, pa kud god me to odvelo.”
