Branko Vidaković je poznati srpski glumac – Prvak Narodnog pozorišta
Biografija Baneta Vidakovića
Rođen je 10. septembra 1959. godine u Beogradu. Dete je razvedenih roditelja i svoju mladost je preživeo relativno burno. Branko to ne poriče i ne pravda se nikome. Majka mu je oduvek bila ogromna podrška i oslonac u životu.
Gluma i značajne uloge
Nakon završene srednje škole nije odmah imao viziju čime bi želeo da se bavi. Sa 20 godina je prelomio i između glume i muzike odlučio se za glumu. Branko Vidaković glumu je diplomirao na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu, u klasi profesora Predraga Bajčetića 1983. godine. Branko je stalni član Narodnog pozorišta. On od početka svoje karijere radi skoro neprestano. Ceo život živi samo od glume.
Njegovu glumačku karijeru krasi preko 50 filmova i serija u kojima je imao uloge. Zapažene uloge u kojima se ostavario Branko Vidaković su u filmovima “Direktan prenos”, “Još ovaj put”, “Bal na vodi”, “Mi nismo anđeli” i “Šejtanov ratnik”. Takođe pamtimo ga i kao Robiju u “Sivom domu”. Kada izuzmemo filmove “Crna Marija” i “Seks – državni neprijatelj broj 1” nije imao više ni jednu glavnu ulogu.
S obzirom da poseduje neverovatan glumački talenat, razlog zašto nije uradio ono što se smatra da je mogao verovatno leži u tome što je jedan deo života imao problema sa najvećim porokom koji stvara zavisnost, a to je droga.
Branko Vidaković u Kursadžijama
Prvak Narodnog pozorišta glumi u “Kursadžijama”, gde tumači lik Slovenca Janeza. Taj podatak većini se činio čudnim, ali kako i on sam u šali navede da tezgari. Svoju glumu na ovom projektu objašnjava velikom krizom i svojim ne tako zavidnim primanjima. Branko je i izjavio za jedan dnevni list da mu je visina primanja veća ne bi imao potrebe da glumi u drugim ostvarenjima, jer njegova deca i majka zavise od toga.
Porodica Baneta Vidakovića
Iza sebe ima brak s novinarkom Minom Vidaković i dvoje dece, ćerku Majdu, i sina Mateju. Razveden je i svoj razvod je dosta traumatično doživeo. Njegova bivša supruga nakon 20 godina braka rešila je da promeni život, našla posao u Holandiji i tu su im se putevi razišli.
Filmovi i serije u kojima se publici predstavio Branko Vidaković Bane
- Savamala, 1982. godine, u kome ga pamtimo kao Ludviga
- Bunar (kratak film), 1982. godine
- Ruski umetnički eksperiment (TV), 1982. godine
- Piknik (kratak film), 1982. godine
- Direktan prenos, 1982. godine, gde je imao ulogu Baneta
- Još ovaj put, 1983. godine, u kome igra Maksovog mlađeg brata
- Kamiondžije opet voze, 1984. godine, u kojima je tumačio lik Jaretovog sina Buleta
- Opasni trag, 1984. godine
- Kamiondžije 2 (serija), 1984. godine, uloga Jaretov sin Bule
- Jedna polovina dana (TV), 1985. godine
- Dvostruki udar (TV), 1985. godine, u kome je bio đak
- Ekran sneži (TV), 1985. godine
- I to će proći, 1985. godine, ovde se predstavio kao Siniša
- Debeli i mršavi, 1985. godine, gde je glumio Peru Markovića
- Bal na vodi, 1986. godine
- Crna Marija, 1986. godine, gde ga pamtimo kao Sivog
- Mala privreda (TV), 1986. godine, gde je igrao Majinog ljubavnika
- Sivi dom (serija), 1986. godine, u kome se publici predstavio kao Robija
- Telefonomanija (kratak film), 1987. godine
- Pogrešna procena (TV), 1987. godine, u kojoj je imao ulogu Veselina Masleše
- The Misfit Brigade, 1987. godine
- Čavka, 1988. godine, gde je glumio doktora
- Kako zasmejati gospodara (TV), 1988. godine
- Iskušavanje đavola, 1989. godine, sa ulogom Orle
- Švedski aranžman, 1989. godine
- Dome, slatki dome (serija), 1989. godine, u kojoj je imao ulogu Čikote
- Violinski ključ (TV), 1990. godine, u kome tumači lik Milana Jankovića
- Seks – partijski neprijatelj br. 1, 1990. godine, gde ga publika pamti kao Ištvana Feketu “Pištu”
- Mi nismo anđeli, 1992. godine, u kome je igrao Šilju
- Vukovar, jedna priča, 1994. godine, u kome je glumio Visokog
- Kraj dinastije Obrenović (serija), 1995. godine, u kojoj je imao ulogu Vlaho Bukovac
- Otvorena vrata (serija), 1995. godine, u kojoj mu je pripala uloga Zindovića
- Terasa na krovu, 1995. godine
- Lepa sela lepo gore, 1996. godine, gde se pojavljuje kao profiter
- Gore dole (serija), 1996. – 1997. godine, u kojoj je imao prilike da glumi Stojana Stoleta Petrovića
- Balkanska pravila, 1997. godine, u kome je bio fotograf
- Kupi mi Eliota, 1998. godine, u kome ima ulogu gazde kockarnice
- Povratak lopova, 1998. godine, u kome mu je uloga bila Gradonačelnik Cane
- Mehanizam, 2000. godine, u kome glumi Brika
- Oštrica brijača (kratak film), 2000. godine
- Noć uz video (kratak film), 2002. godine, gde smo da videli kao Radoja
- T. Sindrom, 2002. godine, gde tumači lik Caneta
- Lisice (serija), 2002. godine, u kojoj igra taksistu pedagoga
- Kazneni prostor 2 (serija) , 2003. godine, gde se prikazuje kao konkurent
- Jelena (serija), 2004. godine, u kojoj glumi Marsela
- Flert, 2005. godine, gde ima ulogu Strahinje
- Mi nismo anđeli 2, 2005. godine, u kome ga publika pamti kao mladoženju
- Šejtanov ratnik, 2006. godine, u kome se prestavio kao Starac Lucius
- Optimisti, 2006. godine, uloga čovek sa flašom
- Sedam i po, 2006. godine, u kome tumači lik Obrada
- O.S. – Spasite naše duše, 2007. godina, gde igra Zdenka
- Maska (TV), 2007. godine, u kojoj glumi Barona Šhalera
- Moj rođak sa sela (serija), 2008. godine, u kojoj ima ulogu advokata
- Kad na vrbi rodi grožđe, 2008. godine, gde se pojavljuje kao pevač
- Flešbek, 2010. godine, u kome mu je dodeljena uloga Baneta
- Intenzivni udarac u glavu, 2012. godine, sa ulogom Ugren
- Mamaroš, 2013. godine
Jedan Brankov intervju govori o njegove dve bitne uloge:
“Bio sam nesrećan što sam igrao u “Savamali”, jer mi se film nije dopao, mada mislim da sam se na neki način izvukao, da nisam utonuo potpuno. Na “Direktan prenos” sam bio strašno ponosan, jer mislim da smo mi to fantastično isterali, iako je to film s greškama.”
