Dragan Maksimović bio je srpski glumac.
Rođen je 07. februara 1949. godine u Podojevu, a preminuo 04. februara 2001. godine u Beogradu.
Dragan Maksimović za života ostavio je mnoge značajne uloge
Kako predstave, tako i filmovi i televizija krasile su karijeru ovog srpskog glumca. Debitovao je u Beogradu, u Narodnom pozorištu sa ulogom Vojnika u predstavi “Majka Hrabrost i njena deca”, 1971. godine. Dragan Maksimović je tri decenije bio na sceni ovog teatra i takođe ostvario značajne zapažene uloge u predstavama “Sarajevski atentat”, gde glumi Nedeljka Čabrinovića, “Mandragola” sa ulogom Fra Bepo, “Britanik” kao Neron, “Lenjin, Staljin, Trocki” kao Genrih Grigorijevič Jagoda, “Kosovska hronika” sa ulogom Avdula.
Kada je reč o njegovim ulogama ne mogu se ne pomenuti i predstave “Ribarske svađe” uloga Bepo, “Kraj partije” sa ulogom Ham, “Mesec dana na selu” gde tumači Ignjatija Ilič Spigeljski, “Suđenje gospođi Bovari” uloga Senar, kao i predstave “Dugo putovanje u noć” uloga Edmund Tajron, “Maksim Crnojević” gde je njegov lik Dužde od Mletaka itd.
Porodica
Dragan Maksimović živeo je miran porodični život. Bio je oženjen suprugom Gabrijelom. Iza njega ostala je i ćerka Katarina koja je u trenutku očeve smrti imala samo sedam godina.
Tragična smrt Dragana Maksimovića
Dragan Maksimović umro je 04. februara 2001. godine od posledica napada lokalne grupe skinhedsa, navijača fudbalskog kluba Rad. Napad se dogodio na Zelenom vencu hladnog 17. novembra 2000. godine ispred pivnice u kojoj je nesrećni glumac sedeo sa svojim rođakom. Borio se mesecima, sve do početka februara 2001. godine kada je pao u komu i preminuo 04. Februara od embolije. Dokaz da je ovaj veliki umetnik takođe bio i dobar čovek je činjenica da nije želeo da sarađuje sa policijom i krivično goni napadače.
Spomen ploča postavljena je 18. novembra 2006. godine.
Na inicijativu reditelja Gorana Markovića postavljena je spomen ploča Draganu Maksimoviću na Zelenom vencu, koju je otkrio tadašnji gradonačelnik Beograda Nenad Bogdanović. I dan danas mali krug prijatelja i porodica okuplja se na dan njegove smrti kod spomen ploče ovog velikog glumca. Još jedna od zanimljivosti ovog nemilog događaja jeste i činjenica da počinioci ovog svirepog zločina do danas nisu privedeni pravdi.
Filmografija glumaca Dragana Maksimovića
- 1971. Domovina u pesmama
- 1971. Hronika palanačkog groblja
- 1972. Savonarola I njegovi neprijateljji
- 1972. Sarajevski atentat – gde igra Nedljka Čabrinovića
- 1973. Beograd ili tramvaj a na prednja vrata
- 1973. Pozorište u kući 2 – uloga koju tumači je Prodavac čestitki
- 1974. Trag
- 1974. Petao nije zapevao
- 1974. Jednog lepog, lepog dana
- 1974. Zašto je pucao Alija Alijagić – njegova uloga ovde je Alija Alijagić
- 1974. Slobodan prevod Mizantropa
- 1974. Otpisani – tu se publici predstavio kao Simke
- 1976. Koštana – uloga mu je bila Asan
- 1977. Pod istragom– gde igra Soka
- 1979. Prva srpska železnica – tumači lik kneza Milana Obrenovića
- 1979. Susreti sa izuzetnim ljudima – sa ulogom Georgija Ivanoviča Gurđijeva
- 1979. Usijanje – njegova uloga je Luka
- 1979. Gospodin Dimković – gde igra Islednika Ozne
- 1980. Petrijin venac – gde glumi Misu
- 1980. Duvanski put
- 1980. Nešto iz života – u kome je imao ulogu Radeta Kundakovića
- 1980. Osam kila sreće
- 1981. Topola sa terase – ovde se publici pokazao kao Milan
- 1981. Šesta brzina – uloga mu je bila Bogoljub
- 1981. Pad Italije – u kome igra Rafoa
- 1982. Divlje meso – u kome mu je pripala uloga Simona Andrejevića
- 1982. Španac – gde mu je uloga bila žandar
- 1982. Priče iz radionice – gde ga pamtimo kao Bogoljub
- 1982. Maslina sam noćas
- 1982. Twilight Time – uloga Toni
- 1983. Hasanaginica – u kojoj tumači efendiju Pintorović
- 1983. Malograđani
- 1983. Oštrica brijača
- 1984. Prokleta avlija – uloga mu je bila Valija
- 1984. Rijanon
- 1985. Sudbina umetnika – Đura Jakšić – u kome je imao ulogu Đure Jakšića
- 1985. Neuspela mućka – ovde je ovaj velikan glumio Lazu Lasera
- 1985. Debeli I mršavi – u kome igra druga Klisuru
- 1986. Odlazak ratnika, povratak maršala
- 1986. Šmeker – gde je on viđen kao Beli
- 1987. Život radnika
- 1987. Mesto susreta Beograd – gde ga je publika videla ka Restauratora Boška Šatare
- 1988. Četrdeset osma – zavera i izdaja
- 1988. Neka čudna zemlja – u kojoj je bio slikar
- 1988. Drugi čovek
- 1989. Vreme čuda – ovde ga pamtimo kao Lazara
- 1989. Švedski aranžman
- 1990. Nernisa jača od smrti – tumači lik Bernisinog muža
- 1991. Mala – uloga mu je ovde bila Kosta “Kokan” Marić
- 1992. Mi nismo anđeli (film) – uloga hipik
- 1993. Elektra
- 1993. Vizantijsko plavo –gde igra lovokradicu
- 1994. Želja zvana tramvaj – ovde je glumio sveštenika
- 1995. To Vlemma tou Odyseea
- 1994. – 1995. Otvorena vrata (serija) – imao je ulogu Miće Todorovića
- 1996. Ivan (TV) – glumio je građevinca
- 1996. Lepa sela lepo gore (film) – u kome nas je ocarao kao profesor Petar
- 1997. Mude Weggefahrten
- 1997. Psalm
- 1997. Gore dole – igrao je oca izbegličke porodice
- 1997. Laža i paralaža (film)1
- 1998. Svirač (TV drama) – ovde mu je pripala uloga kapetan Vučeta
- 1998. Stršljen (film) – ovde se pojavljuje kao Azem
- 1998. Rane (film) – u kome glumi bolesnika
- 1999. Nož (film) – gde smo ga gledali ka Zulfikara Osmanovića
- 2002. Država mrtvih – u kome je predstavio lik Luke Mandić
