Oskarovac Kristofer Voken jedan je od najpriznatijih holivudskih glumaca. Krajem sedamdesetih doživeo je svoju svetsku popularnost, a već početkom osamdesetih on puni naslovnice svih svetskih magazina kada biva jedan od osumljičenih za smrt planetarno popularne glumice Hatali Vud. U žižu interesovanja ponovo je došao 2012-te kada je policija otvorila istragu povodom njene smrti, ali kao i prethodni put i ovaj put Vokena su oslobodili svih optužbi. Zbog skandaliozne smrti Vudove njegov glumački talenat je bačen u senku i u javnosti ga uglavnom po znaju kao jednog od osumljenčnih za ubistvo prelepe glumice. Ipak neosporno je da je Kristofer jedan od vodećih svetskih glumaca koji je za svoj sjajan glumački talenat nagrađen i jednim “Oskarom“.
Kratka biografija Kristofera Vokena
Kristofer Voken (engl. Christopher Walken) rođen je kao Ronald Voken 31-og marta 1943-e godine u Kvinssu, Njujork. Otac mu je bio nemački imigrant Pol Voken, a majka škotski imigrant Rozali. U Kvinsu oni su držali svoju pekaru, pa je sam Voken posle pošle škole odlazio u pekaru kako bi im pomogao. Ima dva brata – Kena i Glena. Njegova braća su pedesetih godina bili glumci u par filmova, ali su brzo odustali od ovog poziva.
Dok je išao u srednju školu upisao je na časove plesa kojim se kratko vreme bavio. Po završetku srednje škole upisuje “Hofstra Univerzitet” na Long Ajlandu, međutim zbog svoje glumačke karijere zapostavlja koledž koji nikada nije završio. Još kao mali dečak zajedno sa braćom razvio je interesovanje za glumu, ali za razliku od svoje brače on je nastavio da neguje taj hobi. Na televiziji se pojavio još kao dečak glumeći u različitim vrstama reklama, nakon čega su usledile epizodne uloge u serijama i TV šouima. Kada je glumio u kratkom skeču “The colgate comedy hour” odlučio je da je gluma poziv kojim želi da se bavi. U svojim ranim glumačkim početcima potpisivao se kao Roni Voken kako bi mu ime bilo zvučnije i kako bi se lakše probio u masi anonimnih glumaca.
Godine 1964-te on menja svoje ume u Kristofer misleći da će ta promena pomoći njegovoj karijeri. Do kraja šezdesetih godina snimao je uglavnom filmove lošije produkcije, a uporedo sa tim glumeo je i na pozorištu. Godine 1969-te izlazi njegov film “Ja i moj brat” koji nije doživeo veliku popularnost kod publike. Početkom sedamdestih njegova karijera kreće da napreduje. 1971-ve godine dobija ulogu u filmu “The Anderson Tapes”, gde mu je uloga bila u trajanju od par minuta, ali dovoljna da se primeti njegov glumački talenat, zbog kojeg godinu dana kasnije dobija svoju prvu glavnu ulogu u filmu “The Mind Snatchers”. On je 1977-e godine dobio ulogu brata od Eni Hol u istoimenom Vudi Alenovom filmu koji je doživeo veliki kritički, ali i komercijalni uspeh. Sledeće godine pored Roberta de Nira i Džon Kazale glumio u filmu “Lovac na jelene” koji mu donosi nominaciju za prestižnu nagradu “Oskar”. On je uspeo da osvoji “Oskara” u kategoriji najbolji sporedni glumac.
Uglavnom uloge negativca za Vokena
Naravno nakon dobijanja jedne od najprestižnijih nagrada koje glumac može da dobije – “Oskara” bilo je jasno da je Voken fantastičan glumac pred kojim je blistava karijera. Interesantno je da zbog svojih ekspresija lica i pomalo oštrih crta on je uglavnom dobijao uloge negativaca, u kojima je se fantastično snalazio. 1980-te godine izlazi film “Vrata raja” u kojem je glumio Nejtana, a pet godina kasnije u filmu “Pogled za ubistvo” dobija ulogu glavnog negativca Maksa Zorina, gde dobija sve pohvale kritičara. Interesantno je da je Kristoferu prijalo da igra negativce što je pokazao i 1990-te kada izlazi film “Kralj Njujorka” u kojem Voken dobija glavnu ulogu i to ulogu Franka Vajata.
Film je snimljen za samo 40 dana, a da je sam povukao brojne kontroveze. Tokom bioskopske premijere masa ljudi je izlazila iz bioskopa govoreći da je film odvratan, međutim i pored toga on je doživeo veliku popularnost i stekao kultni status. Ljubitelji Vokena kažu da mu je baš uloga u ovom filmu bila kruna karijere, a lik Franka Vajata jedan od boljih koje je poznati američki glumac dočarao. 1992-ge godine zajedno sa Majk Kitonom, Deni Devitom i Mišel Fajfer pojavio se u akcionom filmu “Povratak Betmena”. Sledeće godine dobija ulogu Vinceza u američkom filmu u produkciji Varner Bros “Prava romansa”, a naredne godine tumačio je lik Kapetana Konsa u filmu “Pretparačke priče” koji je doživeo ogroman uspeh i postao jedan od kultnih filmova. Da fantastično glumi negetivca Kristofer je pokazao i 1995-te godine glumivši Gabrijela u horor filmu “Proročanstvo”. Kraj devedesetih obeležili su njegovi filmovi: “U trenutku vremena”; “Poslednji osvetnik”, “Kraljevi samoubistva” i “Uspavana dolina”.
U novom milenijumu Voken nastavlja da ređa uspehe uglavnom glumivši negativce. 2002-ge godine izlazi američka drama u režiji Stivena Spilberga pod nazviom “Uhvati me ako možeš” u kojoj pored Vokena glumi i sjajni Leonardo Dikaprijo i fenomenalni Tom Henks. Spilbergov film je doživeo sjajne kritike i veliki komercijalni uspeh, a Vokenu je doneo nominaciju za “Oskara” i osvojenu “BAFTA” nagradu u kategoriji najbolji sporedni glumac. Godinu dana kasnije ponovo je glumio negativca u akcionom filmu Pitera Berga “Dobro došli u džunglu”, a naredne godine imali smo priliku da ga vidimo u akcionom filmu “U žaru osvete” gde je ima prilike da sarađuje sa Denzelom Vošingtonom i Mark Entonijem. Narednih godina Voken je konstantno bio angažovan na različitim filmskim projetkima od kojih su se najviše izdvojile njegove uloge u filmovima: “Klik”, “Zatamljenje” i “Lak za kosu”.
2011-te godine izlazi romantična komedija pod nazivom “Crni konj” u kojoj smo imali prilike da vidimo Vokena u nešto drugačijem izdanju, a trenutno on je deo glumačke ekipe okupljenje oko animirane fantazije pod nazivom “Knjiga o džungli” u kojoj je pozajmio glas kralju Luiju.
U poseti Beogradu
U julu 2005-te godine Kristofer je posetio naš glavni grad zbog potreba snimanja filma. Naime on je u Beogradu boravio zbog snimanja filma “Zatamljenje” koji se bavi životom Orsona Velsa koji posle drugog svetskog rata odlazi u Italiju kako bi snimio film. Kristofer je dobio ulogu producenta koji treba da snimi film, a cela filmska ekipa doputovala je u našu prestonicu u kojoj je ostala nekoliko nedelja, a zatim se uputila u Englesku gde je završila snimanje filma. Za to vreme Kristofer je izašao u sustret mnogim obožavaocima davao intervijue, potpisivao autograme, a čak je bio i na platou ispred Skupštine Beograda.
Jedan od osumljičenih za smrt Natali Vud
Svima je dobro poznato da se sjajna holivudska glumica Hatali Vud udavila davne 1981-ve godine. Međutim njena smrt nikada nije prestala da intrigira javnost i 2012-te godine ponovo je otvorena istraga kako bi se pokazalo ko je odgovoran za njenu smrt i da li je zaista bila nesrećan slučaj. Krstofer Voken zajedno sa njenim mužem bio je poslednja osoba koja je videla Vudovu živom, pa samim tim njih dvojica su postala glavni osumljičeni za njeno ubistvo. Ona je sa Kristoferom Vorenom u to vreme snimala film pa se zbog toga glumac našao na jahti zajedno sa njom i njenim mužem. Iako je konstantovano da je bio nesrećni slučaj, Los Anđeleska policija je dobila nove dokaze zbog kojih je ponovo otvorila slučaj. Poznato je da su pre smrti Voken i Robert Vanger, muž od Vudove imali veliku raspravu ali nikome nije poznat tačan razlog njihvoe svađe.
Povodom svega ovoga Kristofer je bio jastan: “Bila je sama tada, nikada nećemo moći sa sigurnošću da znamo šta se desilo. Otišla je u krevet pre mene i Roberta, a njena soba se nalazila na drugom kraju broda. Smetala joj je buka koju je pravio čamac za spasavanje koji je stalno lupkao u jahtu i mislim da je otišla da ga pomeri. Bilo je vrlo klizavo. Inače, rekla mi je da ne ume da pliva i pretpostavljam da je već bila u polusnu kada je izašla iz sobe.”
Zanimljivosti o Kristoferu Vokenu:
- Visok je 183 cm.
- S’obzirom da je tokom srednje škole išao na časove plesa, uvek se trudi da u filmovima u kojma se pojavljuje bar na kratko ubaci deo u kojem bi lik kojeg glumi odigrao neki plesni korak.
- Voken se venčao 1969-te godine sa Džeordžinom Torn sa kojom je još uvek u braku,a nažalost par nema dece.
- Kada je imao petnaest godina radio je jedan kratak vremenski period u cirkusu.
- Ima fobiju od brze vožnje u autu.
- Njegove oči su različite boje. Jedno oko mu je plavo, a drugo braon boje.
- Obožava horor filmove posebno one sa zombijima.
- Nikada nije odbio ulogu u nekom filmu.Razmatran je za ulogu Džeka Sparoua u filmu “Pirati sa Kariba” koja je na kraju pripala Džoni Depu.
- Ne koristi kompijuter niti poseduje mobilni telefon u svom vlasništvu.
- Njegova braća Ken i Glen i njegova žena Džeordžina i dalje ga zovu Roni.
- Ne zna da pliva.
- Veliki je fan Elvisa Prislija.
- U kasnim tridesetim prestao je da puši cigare.
