Miloš Timotijević je mladi srpski glumac koji se proslavio ulogama opasnih momaka. Iako je uglavnom igrao sporedne likove, uspeo je da svemu tome da lični pečat i ostane upamćen.
Datum rođenja
Rođen je u Beogradu, 9. marta 1975. godine. Iz drugog pokušaja upisao je glumu na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu, gde je i diplomirao 1999. godine.
Filmovi i značajne uloge
Zapažene uloge Miloš Timotijević je ostvario u sledećim filmovima:
- “Simpatija i antipatija”, 1993. godine, gde je igrao kneza Mihaila Obrenovića
- “Želja zvana tramvaj”, TV film iz 1994. godine, gde je igrao momka sa fotoaparatom
- “Raste trava”, 1997. godine, gde tumači lik studenta
- “Dosije 128” iz 1998. godine
- “Stršljen”, 1998. godine, gde igra Emina
- “Povratak lopova”, 1998. godine
- “Pronalazači”, TV film iz 2000. godine, gde tumači inspektora
- “Krociati”, 2001. godine
- “Lavirint” iz 2002. godine, gde tumači Tamarinog druga
- “Priča o velikim matematičarima 1, 2 i 3”, iz 2003. godine, gde igra Nebojšu
- “Sedam i po” iz 2006. u kome glumi Tadiju
- “Četvrti čovek”, 2007. godine, gde igra telohranitelja
- “Drvo, kamen, oblak” iz 2008.
- “Početak leta” iz 2008, gde tumači lik Branka
- “Ljudski zverinjak”, 2009. godine u kome igra Borisa
- “Narednik” iz 2011.
- “Oktobar”, 2011. godine
- “Čuvar” iz 2011. godine, gde tumači lik Bate
- “Praktični vodič kroz Beograd sa pevanjem i plakanjem” iz 2010.
- “U zemlji krvi i meda”, 2011. gde igra Đuru
- “Černobiljski dnevnici” iz 2012. godine, gde tumači lik ukrajinskog vojnika
- “Najlepša je moja zemlja” iz 2012. godine
- “Nebo iznad nas” iz 2015. godine
Glumio je i u serijama:
- “Kraj dinastije Obrenović”, 1995.
- “Srećni ljudi” od 1995. do 1996. godine, gde igra Pabla
- “Srećni ljudi – novogodišnji special”, 1997. godine
- “Gore dole”, od 1996. do 1997. godine, gde igra Luletovog sina Dejana
- “Porodično blago”, 1999. godine, gde tumači lik inspektora Lazarevića
- “Lisice”, 2003. godine
- “Vratiće se rode”, 2007. godine, tumači lik Kera
- “Bela lađa” 2009. gde igra Alamunjinog telohranitelja
- “Gorki plodovi”, 2008. godine, gde tumači Šakija
- “Kuku Vasa” 2010. godine
- “Greh njene majke” od 2009. do 2011. godine
- “Sva ta ravnica” iz 2010. gde igra Josipa Vita
- “Žene sa Dedinja” 2011. godine, igra lik Hranislava
- “Igra istine” iz 2011. godine, igra Morona
- “Nepobedivo srce” od 2011. do 2012. gde igra poručnika
- “Vojna akademija” od 2012. do 2014. gde glumi poručnika Vidoja Vasiljevića
- “Vojna akademija 2” iz 2013. godine
- “Ravna gora” iz 2013. gde igra kaplara Čuturića
Pozorište
Na scenama beogradskih pozorišta, Miloš Timotijević igra u sledećim komadima:
- “Dokle?” u Ateljeu 212
- “Poseta stare dame” u Bitef teatru
- “Rasprava s Ernestom Če Gevarom” u Ateljeu 212
- “Život stoji, život ide dalje” u Bitef teatru
- “Zmijsko leglo” u Ateljeu 212
- “Instant seksualno vaspitanje” u pozorištu “Boško Buha”
- “Kičma” u Malom pozorištu “Duško Radović”
- “Nije stranac, majke mi” u pozorištu “Boško Buha”
- “Priča iz Vilinske šume” u Pozorištancu “Puž”
- “Sebični princ” u Pozorištancu “Puž”
- “Tri sestre gledaju Čehova” u Malom pozorištu “Duško Radović”
- “Zlatokosa” u Pozorištancu “Puž”
U pozorištu “Slavija” režirao je predstavu “Radovan protiv Ibija”, koju je posvetio svom omiljenom glumcu, Zoranu Radmiloviću.
Visina
Glumac Miloš Timotijević je visok 185 cm.
Intervju – zanimljivi odlomci
U intervjuu za dnevni list “Politiku”, govoreći o glumačkom pozivu, Miloš Timotijević je rekao: “ Kada diplomirate na Fakultetu dramskih umetnosti, a pogotovu na glumi, tek tada ste na početku. Svaki glumac mora stalno da se edukuje. Kada prestanete da radite na sebi, počinjete da se ponavljate, što nije baš najbolje.”
Na pitanje da li u Srbiji postoje klanovi u glumačkom, filmskom i pozorišnom poslu, odgovorio je: “Klanova ima i biće ih. Beograd je mali grad i u ovom našem malom pozorišnom i filmskom poslu svi se poznaju. Mnogi od nas sarađuju još od fakulteta i idu iz projekta u projekat, pa je logično da ćete za određeni posao pozvati svog prijatelja. Sa tim nemam problema. Lično me nervira što se prijateljima daju glavne uloge. Nije dobro ni za posao ni za srpski film da određeni glumci uvek tumače glavne uloge.”
