Milerova je jedna od najpoznatijih i najcenjenih glumica sa međunarodnom karijerom koja se proteže kroz pozorište, bioskope i male ekrane. Osvojila je mnoge nagrade uključujući i “Oskara” za performans u filmu “Kraljica”. Za nju je karakteristično da je uglavnom dobijala uloge velkih dama, kraljica zbog svog otmenog stasa, gracioznog držanja ali i fantastičnog glumačkog umeća koji niko ne može da ospori. Glumica je sada već zakoračila u sedum deceniju, a mnoge slavne ličnosti bi joj mogle samo pozavideti na fantastičnoj liniji koju održava godinama.
Poreklo i rani period detinjstva
Helen Miren (engl. Helen Mirren) je rođena 26-og jula 1945-te godine u Engleskoj. Što se tiče njenih roditelja, otac joj je bio Vasilij Petrović Mironov, po poreklu Rus, dok je njena majka čistokrva engleskinja Keti Rodžers. Njen deda po ocu je bio general u vojsci i cenjeni diplomata koji je nakon Oktobarske revolicije bio primoran da se preseli u Englesku.
Ona je zajedno sa svojom sestrom i mlađim bratom odrasla imajući prilično mirno i srećno detinjstvo. Od malena volela je filmove i glumu. Nakon završene osnovne ona upisuje srednju školu u Esesku, gde se njeno interesovanje za glumu još više pojačava i proširuje. Ona kreće da igra u školskim predstavama, a uporedo upisuje i školu za retoriku i glumu koja se nalazila u Londonu. Kada je napunila osamnaest odlazi na audiciju Narodnog pozorišta za mlade i biva prihvaćena.
Prvi početci karijere Helen Miren
Ona je počela aktivno da glumi u pozorištu, a njen glumački talenat je bio neosporan i veoma brzo kao rezultat na njen sjajan performans pozvana je da se pridruži kompaniji “Royal Shakespere”. Polako počela je da dobija sve bolje uloge u fantastičnim predstavama, a brzo su krenule i naslovne numere u pozorišnim predstavama. Do početka sedamedesetih već se dobro afirmisala u pozorištu kao sjajna glumica i bilo je pitanje dana kada će se pojaviti i na nekom filmu.
Filmski debi imala je u filmu „Herostratus“, a već naredne godine zablistala je u filmu „San letnje noći“. 1970-te godine producent Džon Goldšmit napravio je dokumentarni film u kojem se Miren pojavila. Film je prikazan na televziji u Velikoj Britaniji. Naredne dve godine pridružila se pozorišnoj grupi i otišla na turneju po Severnoj Africi. Najveće uspehe imala je igrajući Juliju i Lejdi Magbet, mada su i ostale predstave u kojima se pojavljivala privlačile veliki broj gledalaca. Njena lepota i otmeno držanje, kao i gracioznost u svakom pokretu omogućili su joj da dobija velike uloge najvećih dama, pa je veoma često birana da igra u biografskim filmovima o uticajnim svetskim ličnostima.
Vrhunac karijere nagrađene „Oskarom“
Mirenova je tokom sedamdesetih snimila zaista veliki broj filmova, a uloge koje je dobijala bile su sve bolje i bolje. Početkom osamdesetih nastavila se sa blješteće dobrim performansima u filmovima. 1984-te godine za ulogu Tanje Kubrik u filmu „2010“ dobila je prvu nominaciju za „BAFTA“ nagradu u kategorji najbolja glumica. Usledila je serija uspešnih filmova od kojih se posebno izdvajaju filmovi: „Rajski posao“, „Obala komaraca“, „Kuvar, lopov, njegova žena i njen ljubavnik“ i „Crveni kralj, beli vitez“.
Tokom devedsetih godina nastavila je da glumi u sjajnim filmovima upečatljive likove, a prvi film iz tog perioda bio je „Lagodnost stranaca“ u kojem je tumačila lik Karoline. Sledeće godine dobija ulogu u Džejn Tenison u filmu „Glavni osumljičeni“ koji je zbog velike gledanosti i sjajnih kritika dobio još dva nastavka koja su oduševila javnost pa je ulogu Džejn Tenison sjajana engleska glumica reprizirala još četiri puta. 1984-te godine usledila je prva nominacija za najprestižniju nagradu „Oskar“ u kategoriji najbolja sporedna glumica koju je dobila glumeći kraljicu Šarlot u filmu „Ludilo Kralja Džordža“. Sledeće godine pozajmila je svoj glas Snežnoj kraljici u istoimenom animiranom filmu, a tri godine kasnije ponovo je pozjamila glas kraljici ali ovoga puta u pitanju je bio film „Princ Egipta“. Početak novog milenijuma zasiturno je ostavio najveći trag u njenoj karijeri, jer tada zaista počinje da dobije uloge u kojima je pokazala svoju glamuroznu i neprikoslovenu glumu. Najpre je izašao film „Zeleni prsti“ u kojem je tumačila lik Gerogine Vudhaus, zatim sledi niz zaista fantastičnih filmova, a onda i britanski film „Gosford Park“ u kojem je tumačila jedan od sporednih likova. U pitanju je bio lik gospođe Vilson, a ona je za sjajan performans pored nominacije za „Oskara“ i „Zlatnog globusa“ u kategoriji najbolja sporedna glumica osvojila čak šest nagrada uključujući i nagradu „Nacionalnog društva filmske kritike“ za najbolju sporednu glumicu.
Sledeće godine zablistala je u filmu „Devojke sa kalendara“ gde su svi imali prilike da vide njene sjajne zabavljačke sposobnosti, ali i talenat za igru. Da najviše uživa igrajući kraljice pokazala je i narednih godina nastavljajući da blista u tim ulogama. Najpre je 2005-te godine igrala Kraljicu Elizabetu I u filmu „Elizabeta I“, a zatim u filmu „Kraljica“ dobija ulogu Elizabete II. Da se ispraksala u ulogama kraljice, kao i da glamur, sjaj, otmenost i perfektan glumački talenat koji poseduje dokazala je kada je vremešno iznela lik Elizabete II koji će joj doneti i prvog „Oskara“ u karijeri u kategoriji najbolja glavna glumica u filmu. Ova uloga takođe donela joj je i „Zlatnog globusa“ u istoj kategoriji, ali i brojne druge nagrade. Konačno dobila je priznanje koje je dugo iščekivala, a nadalje je karijeru nastavila glumeći podjednako perfektno kao i do sada. 2007-e blistala je u filmu „Nacionalno blago: knjiga tajni“, a sledeće godie sjajno se snašla glumeći Elinor Loredan u filmu „Srce od mastila“.
Poslednji projekti na kojima je angažovana
2010-te godine glumila je glavnu ulogu u romantičnoj komediji “Ranč ljubavi”, a iste godine tumačila je glavnu ulogu u ljubavnoj komediji nominovanoj za “Oskara” pod nazivom “Bura”. Sledeće godine zapažen nastup imala je u filmu “Artur” u kojem je tumačila lik Lilian Hopson. 2012-te godine briljirala je u biografskoj drami “Hičkok” u kojoj je imala zadatak da što bolje iznese lik Alme Rivil. Kritičare je oduševila u romantičnoj komediji “Indijski začin na francuski način” koja je komericjalno doživela neuspeh. Trenutno Milerova se nalazi na setu gde je u toku snimanje filma “Collateral beauty”, gde ima priliku da sarađuje sa sjanim Vil Smitom.
Odabrana filmografija:
- “San letnje noći” iz 1968-e godine kao Hermija,
- “Gospođica Džulija” iz 1972-ge godine kao Džulija,
- “Drska devojka” iz 1980-te godine kao Beti,
- “Stari dobri petak” iz 1980-te godine kao Viktorija,
- “Gospođa Rajnhart” iz 1981-ve godine kao Rajnhart,
- “2010” iz 1984-te godine kao Tanja Kirburk,
- “Rajski posao” iz 1985-te godine kao Rut Čenselor,
- “Kuvar, lopov, njegova žena i njen ljubavnik” iz 1989-te godine kao Gerogina Spica,
- “Crveni kralj, beli vitez” iz 1989-te godine kao Ana,
- “Glavni osumljičeni” iz 1991-ve godine kao Džejn Tenison,
- “Grabljivac” iz 1993-e godine kao Eni Marš,
- “Ludilo kralja Džordža” iz 1994-te godine kao Šarlota,
- “Snežna kraljica” iz 1995-te godine kao Snežna kraljica,
- “Obojena dama” iz 1997-e godine kao Megi Šeridan,
- “Podučavajući gospođu Tingl” iz 1999-te godine kao gospođa Tingl,
- “Gosford park” iz 2001-ve godine kao gospođa Vilson,
- “Rimsko proleće gospođe Stoun” iz 2003-e godine kao Keren Stoun,
- “Devojke sa kalendara” iz 2003-e godine kao Kris Harper,
- “Elizabeta I” iz 2005-te godine kao Kraljica Elizabeta I,
- “Kraljica” iz 2006-te godine kao Kraljica Elizabeta II,
- “Nacionalno blago: Knjiga tajni” iz 2007-e godine kao Emili Eplton,
- “Bura” iz 2010-te godine kao Prospera,
- “Artur” iz 2011-te godine kao Lilijan Hopson,
- “Hičkok” iz 2012-te godine kao Alma Rivil;
Helen u privatnom životu
Helen Miren je glumica koja važi za jednu od najotmenijih glumica u istoriji svetske kinematografije. Za razliku od većine danas popularnih glumaca koji svoju karijeru grade uglavnom na brojnim skandalima, ona može da se ponosi da je svoju karijeru izgradila isključivo sa sjanim talentom, upornošču i radom. Njena posvećenost karijeri uticala je na to da zapostavi privatnan život. Slavna britanka udala se tek sa 52 godine života za američkog reditelja Tejlora Hekforda sa kojim je pre braka živela čak dvanaest godina. Ona nikada nije rađala decu, a sama je izjavila da nema aspiracije da postane majke.
Udajom za Hekforda dobila je i dva pastorka, tako da na neki način Mirenova se ostvarila i u ulozi majke. Ona je 5-og decembra postala počastni član “Reda Britanske Imperije” i od tada uz njeno ime stoji prefiks “dama”.
