Biografija Steve Žigona
Stevo Žigon je bio veoma poznat filmski i pozorišni glumac, takođe i režiser slovenačkog porekla. Rođen je 8. decembra 1926. godine u Ljubljani. Glumu je studirao u Ljubljani i Lenjingradu, a 1952. godine je diplomirao u Beogradu, na Akademiji za pozorišnu umetnost. Zanimljivo je da je ovaj glumac bio jedan od prvih asistenata na Fakultetu dramskih umetnosti 1949. godine, kada je i osnovan. Može se reći da je prelomni trenutak u njegovoj karijeri vezan za Bojana Stupicu, koji je dao veliki doprinos njegovom angažmanu išto se tiče filma i što se tiče režije.
U početku se isključivo bavio glumom, ostvarujući uloge u Jugoslovenskom dramskom pozorištui u Ateljeu 212. Debitovao je 1950. godine, dvema malim ulogama. Njegove najpoznatije uloge su: uloga novinara u filmu “Oksigen” iz 1970. I uloga u filmu “Rondo” iz 1996.godine. Proslavio se i ulogama na televiziji, u serijama “Otpisani” i “Povratak otpisanih”.Tokom bogate karijere, odigrao je 59 uloga u pozorištu, 30 glavnih uloga u 17 filmova i 13 TV serija, dok je potpisao čak 57 pozorišnih režija. Interesantno je to da je na prvim višepartijskim izborima 1990. u Srbiji, bio kandidat za narodnog poslanika Socijalističke partije Srbije ali nije izabran.
Filmovi, serije, predstave
Najpoznatija ostvarenja u kojima je glumio Žigon:
- 1950. Čudotvorni mač
- 1950. Crveni cvet
- 1959. Pet minuta raja
- 1960. Veliki poduhvat
- 1960. Spletka i ljubav
- 1960. X-25 javlja
- 1961. Heda Gabler
- 1961. Pesma
- 1961. Enclosure
- 1964. Otrovna biljka
- 1964. Službeni položaj
- 1966. Balada o povratku
- 1966. Kreštalica
- 1966. Amandus
- 1966. Crnisneg
- 1966. Rondo
- 1966. Tople godine
- 1967. Koktel
- 1967. Memento
- 1967. Jegor Buličov (TV)
- 1967. Visočka hronika
- 1968. Bekstvo
- 1969. Nedozvani
- 1970. Oxygen
- 1971. Veliki posao
- 1971. Ulazi slobodan čovek
- 1971. Putovanje na mjesto nesreće
- 1973. Dubravka
- 1973. Izgnanici
- 1973. Paviljon broj VI
- 1973. Opasni susreti
- 1974. Oglas Briski
- 1974. Florijanović
- 1974. Valter brani Sarajevo
- 1974. Otpisani
- 1974. Njurci
- 1974. Parlog
- 1974. Dimitrije Tucović
- 1974. Strah
- 1975. Žive veze
- 1975. Andeson vil – Logor smrti
- 1974-1975.Otpisani
- 1975. Siekommenaus Agarthi
- 1976. Marija
- 1976. Disput u noći
- 1976. Povratak otpisanih
- 1976. Na putu izdaje
- 1976. Vuci i ovce
- 1976. Idealist
- 1978. Maska
- 1978. Okupacija u 26 slika
- 1978. Ljubav u jedanaestoj
- 1978. Paviljon VI
- 1978. Povratak otpisanih
- 1979. Slom
- 1979. Novinar
- 1979. Sećam se
- 1980. Lude godine II
- 1980. Čin
- 1981. U agoniji
- 1981. Šesta brzina
- 1981. Žeđ
- 1981. Sedam sekretara SKOJ-a
- 1982. Nastojanje
- 1982. Deseti brat
- 1982. Priče iz radionice
- 1983. Strici so mi povedali
- 1983. Mrtvi se ne vraćaju
- 1983. Kako sam sistematski uništen od idiota
- 1984. Ljetovanje na jugu
- 1985. Crvena baraka
- 1986. Heretik
- 1987. Slučaj Harms
- 1988. P. S. – Post Scriptum
- 1991. Tuce svilenih čarapa
- 1991. Bračna putovanja
- 1992. Pohvala svetom knezu Lazaru
- 1994. Milena iz Praga
- 1993-1994. Srećni ljudi
- 1994. Policajac sa Petlovog Brda 2
- 1995. Nasleđe
- 1995. Složna braća
- 1995. Kraj dinastije Obrenović
- 1995-1996. Srećni ljudi 2
- 1998. Kraljevski gambit
- 1998. Britanski gambit
Režirao je filmove “Draga Rut”, “Agonija” i “Ožalošćena porodica”. Što se tiče pozorišta, režirao je u Narodnom pozorištu u Beogradu – “Romeo i Julija”, “Gospođica Julija”, “Idiot” i “Galeb”. Takođe je režirao i u Jugoslovenskom dramskom pozorištu, Akademskom pozorištu i u mnogim gradovima, kao što suVršac, Sombor, Novi Sad, Dubrovnik, Kragujevac, Ljubljana i td.
Porodica
Steva je bio dete iz radničke porodice, otac mu je bio krojač, rodomiz Slovenačkog primorja, a majka rodomiz Trsta. Bio je oženjen Jelenom, sa kojom je dobio sina Nikolu i ćerku Ivanu.
Intervju, citati
Ovaj vrhunski glumac je o ženi svog života govorio ovako: “Žudim za tobom, ne da bi bila moja u mraku poverenja, već u nespokojstvu žive sumnje koja nanosi rane. I sada je lepa moja Jelena. Au, mnogo je lepa! Mnogi koji su bili zaneseni njenom lepotom, nisu stigli da vide koliko je veliki njen dar.”
(story.rs )
Deo govora pred studentima za vreme junskih studentskih demonstracija u Beogradu: “Kada gledamo kako se ovi markizi i grofovi Revolucije kockaju, kada njih gledamo s pravom se možemo upitati jesu li oni opljačkali narod…! Nema sporazuma, nema primirja sa ljudima za koje je Republika špekulacija, a Revolucija zanat!”
Priznanja i nagrade
Od mnogobrojnih prizanja, koje je dobio ovaj slavni glumac, možemo izdvojiti nagradu “BojanStupica”, statuetu “JoakimVujić”, Medalju počasnog građanina Rusije, zlatnu medalju “NikolajMordvinov”,“Dobričin prsten” i mnoge druge.
Preminuo je 28. decembra 2005. godine u Beogradu.
