Svetislav Bule Goncić, srpski glumac – biografija
Rođen je 05. maj 1960. godine, u Kladovu. Nadimak Bule dobio je još u detinjstvu, jer je kao dečak bio buckast.
Gluma i njeni počeci
Svetislava Goncić započeo je glumačku karijeru pre skoro pola veka, kada ga je majka kao dete upisala na glumu. Tada ju je kroz igru i zavoleo i rešio da krene tim putem. Svetislav je glumu diplomirao na Fakultetu dramskih umetnosti 1982. godine u Beogradu. Bio je u klasi profesora Minje Dedića, koji je bio sjajni pedagog i naučio ih njihovom zanatu. 1983. godine postaje stalni član Ateljea 212, a predsednik Saveza dramskih umetnika Srbije bio je od 1996. do 1998. godine. Takođe Svetislav Goncić uspešno je obavljao poslove direktora Pozorišta na Terazijama od 1998. do 2000. godine. Oprobao se i u voditeljskim vodama, u dečijem kvizu “Kroz vrata znanja do putovanja”. Dokumentarni filmovi “Strategija iluzije”, 2005. godine i “Trajanje”, 2006. godine, za autora imaju upravo srpskog proslavljenog glumca Svetislava Buleta Goncića.
Značajne uloge Svetislava Goncića u pozorištu
U Ateljeu 212 publika ga je gledala u sledećim predstavama : “Propast carstva Srpskog”, gde je glumio Nejkog Uroša, zatim “Dvije”, gde je igrao Emili, u predstavi “Totovi”, imao je ulogu Majora. Publici se predstavio sa ulogom Taše Haračlije u predstavi “Mravlji metež”. Svetislav se isticao i u predstavi “Život i priključenija vojnika Ivana Čonkina” , ulogom Vojnika Ivana Čonkina. Na ovoj sceni publika ga pamti i kao Emila u predstavi “Maj nejm iz Mitar”, takođe i kao Papu iz prestave “Priče iz bečke šume”. Ulogu Anri imao je u predstavi “Tri verzije života”, a ulogu Gospodina ponosno je nosio u istoimenoj predstavi “Gospodin”. Ljubitelji pozorišta imali su prilike da gledaju Svetislava i u ulozi Nenada Aleksića u predstavi “Ranjeni orao”, kao i Garija u predstavi “Iza kulisa”. U pozorišnom ostvarenju “Terapija”, glumio je gej 2, slepca.
U Beogradskom dramskom pozorištu Svetislav Goncić ostaće upamćen kao Bertold Breht u predstavi “Bubnjevi u noći” i u “Diplomcu” kao Gospodina Bredok.
Na sceni pozorišta “Boško Buha”, Bule je odigrao ulogu Jovanča u predstavi “Put oko sveta”.
U Pozorištu na Terazijama igrao je Dafne u “Neki to vole vruće”, zatim uloga Vali u predstavi “Volim svoju ženu”. Takođe publika ovog pozorišta gledala je Svetislava Goncića u ulogama Golje u “Policajcu”, zatim uloga Miće u “Na slovo na slovo” i ostvario se kao Ip Bi u predstavi “Supsti se na zemlju”.
Svetislav Goncić pokazao je publici da je dobar i u režiji. Njegova ostvarenja na tom polju su “Dr Džekil i Mr Hajd”, u SKC-u i “Dama sa kamelijama”, u BDP-u.
Porodica Svetoslavu pričinjava najveće zadovoljstvo
Svetislav Bule Goncić srećno je oženjen. U skladnom je braku sa suprugom Gordanom, sa kojom ima dve ćerke. Njegova supruga je uspešni dramaturg. Nekolicinu puta su čak i radili zajedno, što im nije predstavljalo problem s obzirom da su zajedo više od trideset godina. Deca su mu jako pametna i samostalna. U njihov izbor profesija nije i nece se mešati. Svetislavova starija ćerka studirala je PMF godinu dana, zatim se prebacila na pozorišnu režiju, dok mlađa ide na solo pevanje i tako razvija svoj talenat.
Filmografija Svetislava Buleta Goncića
- Spomen ploča, 1971. godine
- Levaci, 1971. godine, gde glumi Zorinog sina
- Kamiondžije, 1972. godine
- Jedanaesta najteža godina, 1973. godine
- Junak mog detinjstva, 1973. godine, gde se pojavljuje kao dete
- Pozorište u kući, 1973. godine, gde tumači lik Borkovog druga
- Paja i Jare – Kamiondžije, 1973. godine, glumi Jaretovog sina
- Zimovanje u Jakobsfeldu, 1975. godine, gde glumi Rašu Petrova
- Salaš u Malom Ritu (TV serija), 1975. godine, gde takođe igra Rašu Petrova
- Dečak i violina, 1975. godine
- Đavolje merdevine, 1975. godine
- Leptirov oblak, 1977. godine
- Lude godine, 1978. godine
- Živeti kao sav noramlan svet, 1982. godine, ovde glumi Radoša
- Ruski umetnički eksperiment, 1982. godine, u kojem igra Djagiljeva
- Priče preko pune linije, 1982. godine
- Majka Vukosava piše govor, 1982. godine
- Stepenice za nebo, 1983. godine, gde je imao ulogu samoubice
- Kako sam sistematski uništen od idiota, 1983. godine, kada je glumio Mladog Babi Pupuška
- Šećerna vodica, 1983. godine, u kojoj tumači lik Nenada
- Kamiondžije opet voze, 1984. godine, gde je igrao Vrcu
- Maj nejm iz Mitar, 1984. godine, u kome se predstavio ulogom Veljka
- U srcu moje plavuše, 1984. godine
- Falosni princ, 1984. godine, gde se pojavljuje kao Labakan
- Krevet, 1984. godine
- Una, 1984. godine, film u kome je glumio Gorana
- Priče iz bečke šume, 1985. godine
- Život je lep, 1985. godine, u kome mu je uloga bila lažov
- Kako zabavljati gospodina Martina, 1987. godine, gde je igrao Maksa
- Lager Niš, 1987. godine, u kome tumači lik Gojka Zarića
- Bekstvo iz Sobibora, 1987. godine, gde se pojavljuje kao baštovan
- The Misfit Brigade, 1987. godine, predstavio se ulogom Zigfrida
- Oktoberfest, 1987. godine, gde glumi Luku Banjanina
- Hajde da se volimo, 1987. godine, film u kome igra Baleta
- Vuk Karadžić, 1988. godine, u kome ga publika pamti kao Flor Ogneva
- Sveti Georgije ubiva aždahu, 1989. godine, u kome glumi Daneta Neženju
- Gospođa ministarka, 1989. godine, u kome mu je dodeljena uloga Čede Uroševića
- Firbidden Sun, 1989. godine, gde je imao ulogu Julisisa
- Masmediologija na Balkanu, 1989. godine, gde se pojavljuje kao milicioner
- Gala korisnica: Atelje 212 kroz vekove, 1990. godine
- Balkanska perestrojka, 1990. godine, sa ulogom milicionera
- Sumnjivo lice, 1990. godine, u kome tumači lik Đorđa Đoke Ristića
- Brod plovi za Šangaj, 1991. godine, gde je igrao Radmila Tomića
- U ime zakona, 1991. godine, u kome je glumio Stanoja Stanojevića
- Aleksa Šantić (TV serija), 1992. godine, u kojoj se predstavio kao Savo Šantić
- Niko nije savršen, 1993. godine, uloga Tufegdžić/Mišel
- Mrav pešadinac, 1993. godine
- Srećni ljudi, 1993. – 1994. godine, serija u kojoj ga se sećamo kao Časlava Čarlija Marijanovića
- Srećni ljudi 2, 1995. – 1996. godine, Časlav Čarli Marijanović
- Gore dole, 1997. godine, serija u kojoj tumači lik Todora Kengura
- Golubovica apoteka, 1998. godine
- Džandrljivi muž, 1998. godine, u kome se pojavljuje kao Maksa
- Kneginja iz Foli Beržera, 1998. godine, gde je igrao Sergija
- Porodično blago, 2000. – 2001. godina, serija u kojoj se publici predstavio kao Profesor FDU
- Novogodišnje venčanje, 2002. godine, gde je glumio Mileta
- Ko čeka dočeka, 2002. godine
- Siroti mali hrčki 2010, 2003. godine, gde je bio lekar
- Buđenje iz mrtvih, 2005. godine, u kome je imao ulogu Zorana
- Potera za sreć(k)om, 2005. godine, gde je igrao stanodavca
- Rekonvalescenti, 2006. godine, sa ulogom advokata – poručnika
- Bora pod okupacijom, 2007. godine, u kome tumači lik Petra Kočića
- Božićna pečenica, 2007. godine, gde je glumio Jovana Maksića
- Odbačen, 2007. godine
- Naša mala klinika, 2008. godine, u kojoj je publici predstavio ulogom Cvetka
- Selo gori, a baba se češlja (TV serija), 2008. godine, gde je imao ulogu Džama
- Circus Kolumbija, 2010. godine, gde ga publika pamti kao Sava
- Coriolanus, 2011. godine, u kome je igrao 4th Senatora
Nagrade i priznanja koja su dodeljena Svetislavu Buletu Gonciću
- U Nišu 1982. godine, dodeljena mu je Grand Prix Filmskog Festivala
- Na Danima komedije u Jagodini, primio je nagradu “Ćuran” za ulogu Dafne u predstavi “Neki to vole vruće”, 1991. godine.
Zanimljivosti – Pored svoje porodice, Svetislava Goncića ispunjava boravak u kući na selu, ali i vožnja motorom. Motor vozi od svoje petnaeste godine sa malim pauzama. Kako i sam tvrdi uživa u tom specifičnom svetu. Ljubav prema vožnji motora je velika, ali je visina tog zadatka još veća. Takođe Svetislav napominje da je vožnja motora za njega i sredstvo izraza ličnosti.
