„Četvrti čovek“ je domaći film snimljen 2007. godine, a do kraja 2013. godine je važio za najskuplji srpski film. Film traje 107. minuta a sam je mešavina više žanrova: akcije, avanture, misterije, trilera i romanse. Režiju filma uradio je Dejan Zečević po scenariju koji su napisali Boban Jeftić i Dejan Zečević. Distribuciju je uradila izdavačka kuća „Viktorija film“. U ovom napetom trileru koji zadire u svakodnevicu, traume i zablude, reditelj filmova “Mala noćna muzika”i “TT sindrom”, angažovao je i helikopterske i antiterorističke jedinice “MUP-a” u bravuroznim akcijama potere za četvrtim čovekom. Snimanje je trajalo devet nedelja, a odvijalo se na više od 85 lokacija.
Glumačka postava „Četvrtog čoveka“
Glavnu ulogu u ovom domaćem trileru dobio je neprevaziđeni Nikola Kojo, najpoznatiji po ulozi Nikole u filmu „Mi nimo anđeli“. Kojo tumači majora, Lazara Stankovića, čoveka koji se budi sa amnezijom bez indetiteta i kroz film pokušava da sazna ko je on i kakav je zapravo on.
Bitnu ulogu ima i naša glumica koja je se proslavila i u Americi – Marija Karan, koja u ovom ostvarenju tumači Teodoru, nekadašnju ljubavnicu majora, kao i srpski glumac i profesor glume na „Fakuletetu dramskih umetnosti“ Dragan Petrović koji tumači lik inspektora Žarkovića. U filmu se ističu još i sjajni Bogdan Diklić kao pukovnik, fenomenalan Dragan Nikolić kome je pripala uloga političara, kao i prepoznatljivo lice jutarnjeg programa Jovana Janković koja glumi televizijsku reporterku na opasnom zadatku.
Sporedne uloge tumače: Miodrag Krstović, Dijana Marojević, Radoslav Milenković, Boris Milivojević, Bora Nenić, Feđa Stojanović, Miloš Timotijević, Ivana Milovanović i drugi.
Opis i radnja filma (tekst sadrži detalje o pojedinostima radnje i kraja filma)
Ovaj film je jedan moderan triler koji se odigrava u paralelnom svetu tajnih službi. Staromodna priča o modernim vremenima, moralna bajka koja se odvija u svetu gde morala nema u Srbiji, zemlji sa svojim traumama, tajnama, neraščišćenim računama, zločinima, moralnim posrnućima, zabludama i zaverama.
Radnja filma započinje tako što se čovek budi iz kome nakon što je u njoj proveo dva meseca. Probudivši se on shvata da ima totalnnu amneziju, odnosno ne seća se ničega što ima veze sa njegovim dotadašnjim životom. Saznaje da je imao ženu i sina, i da su oni ubijeni onda kada je on ranjen, što je za posledicu imalo pad u komu i gubitak pamćenja. Pukovnik, koji tvrdi da mu je najbolji prijatelj, otkriva mu njegov prošli identitet. Pa tako on saznaje da je major Vojnobezbednosne agencije. Kulminacija radnje nastaje kada se u njegov život uplete i inspektor koji tvrdi da poseduje informacije o smrti njegove porodice. Tada major izlazi iz bolnice i pokušava da se vrati u normalan život. Suočava se sa prazninom i beznađem, a jedina šansa da ponovo dođe do sopstvenog identiteta je da se upusti u igru koju mu nudi inspektor. Dok započinje tu igru, on sreće Teodoru, nekadašnju ljubavnicu, koje se on ne seća. Teodora postaje jedina osoba koja u njemu prepoznaje novog čoveka…
Jako je bitan sam kraj filma koji je rađen po uzoru na holivudske filmove, gde imamo jedan veliki obrt na kraju. Naime, naš glavni protagonista saznaje da je bio vojnik u tajnim operacijama i da je ustvari on ubio svoju porodicu.
Recenzija filma i njegove kritike
“Četvrti čovek” je film koji je pokušao da objedini više žanrova i tako napravi univerzalnu ljudsku dramu. Sudeći po kritičarima, režiser je polovično uspeo u tome. Kao osnovni problem ovog ostvarenje navodi se da film ima svoju polaznu tačku predstavljenu kroz politički triler, a dobro je poznato da jedan politički triler teško da može da dovede do vrhunskog filma u našoj kinematografiji. Pa tako stiče se utisak da su delovi filma nasilno uklapani da bi ceo film mogao da zadovolji jednu žanrovsku konveciju, umesto da su pustili priču da se razvija polako, svojim tokom. Reditelju je zamerano što je često ponavljao određene fragmete (red razgovora, red ubistava..) i smenjivao bez dovoljno napetosti. Međutim reditelj nije sasvim podbacio jer je u film uradio sjajne flešbekove, koji su inspirativno urašeni pa tako on nam ne otkrivaju previše i dobro su raspođeni.
Što se tiče glumačke ekipe, Nikola Kojo je odneo sve pohvale kao najubedljvi član ekipe, dok ostali glumci nisu uspeli da se bitno izdgnu u svojim ulogama.
Publika je poredila ovo ostvarenje sa kultnim ostvarenjem “Bornov indetitet”, kao i sa filmom “Memeto”, jer ovaj film uistnu pomalo podseća na američka ostvarenja. Treba istaći da i sa tim i sličnim naslovima vežu ga samo dve stavke. Prvo, glavni zaplet, odnosno gubitak pamćenja kod glavnog junaka. I drugo, činjenica da je Četvrti čovek žanrovski takođe triler. Ali tu sve sličnosti prestaju jer sve ostalo u priči je podložno ovom podneblju i ne tako dalekoj ratnoj istoriji Balkana koja je autorima filma poslužila kao svojevrsni pokretač radnje.
Što se tiče komentara i utisaka publike, oni su uglavnom bili pozitivni, pohvale su otišle celoj produkciji, a posebno glavnom glumcu Nikoli Kojo.
