Davitelj protiv davitelja

“Davitelj protiv davitelja” je domaći film snimljen 1984. godine. Režiser ovog filmskog ostvarenja je Slobodan Šijan, koji je ujedno i pisao scenario zajedno sa Nebojišom Pajkićem.

Ovaj jugoslovenski film spoj je tri žanra: trilera, komedije i horora. Produkciju za ovaj film je uradila izdavačka kuća „Centar film“. Film traje 93 minuta i prvi je film ovakvog žanra ikada snimljen u Srbiji. “Davitelj protiv davitelja” vremenom je stekao kultni status u našoj kinematografiji.

Glumci i uloge

Glavnu ulogu u filmu, odnoso ulogu našeg davitelja Pere Mitića dobio je izvandredni srpski glumac Taško Načić, koji je izjavio da mu je ova uloga bila izuzetno važna u karijeri. Inspektora Ognjena Strahinjića glumi jedan od najbojih srpskih glumaca Nikola Simić. Lik Perine psihotične i nasilne majke dobila je srpska glumica jevrejskog porekla Rakela Ferari, dok Sofije, jedine koja je preživela napad davitelja glumi Sonja Savić. Član jugoslovenske muzičke grupe „Idoli“ Srđan Šaper u filmu glumio je Spiridona. Takođe, za potrebe filma Šarper je snimio čuvenu numeru „Bejbi, bejbi“ koja je posvećena davitelju.

Sporedne uloge tumače: Radmila Savićević, Marija Bakasa, Pavle Minčić, Žika Milenković, Branislav Zermski, Dragana Ćirić, Jelisavetla Sablić i drugi.

Radnja filma

Radnja filma prati glavnog protagonistu filma serijskog ubicu Peru Mitića. Pera je jako čudna osoba koja ima još čudniji odnos sa svojom majkom. Pošto je njegov posao da prodaje karanfile na ulici, kada ne proda dovoljno majka ga na veoma surove načine kažnjava. Pod uticajem trauma koje dobija zbog majčinog zlostavljanja on počinje da ubija mlade devojke, koje ne žele da kupe njegovo cveće.
Za hvatanje ubice devojaka angažovan je inspektor Ognjen Strahinjić, koji pokušava razotkiti ubicu uz pomoć tajnog agenta Rodoljuba Jovanovića. Sam inspektor je veoma povučen čovek koji živi sam i voli svoju privatnost, a slučaj ovog serijiskog ubice mu ubrzo postaje opsesija.

Slučaj će se još više zakomplikovati kada rok grupa snimi pesmu posvećenu serijiskom ubici – davitelju. Ta pesma postaje hit u celoj zemlji, što za posledicu ima sve veće interesovanje naroda za slučaj, a broj ubistava se povećava.

Kritike

Davitelj protiv davitelja je sigurno jedan od najosporovanijih jugoslovenskih filmova. Naisao je na brojne kritike. Mnogi filmski kritičari upoređivali su ga sa američkim filmom “Psiho” zbog sličnosti u specifičnom odnosu koji u ima naš davitelj sa svojom majkom, a u Hičkokovom filmu “Psiho” Norman sa svojom majkom.

Dejan Ognjatović u svojoj knjizi čija su tema horror filmovi, okarakterisao je film “Davitelj protiv davitelja” kao sprdnju i parodiju. Zamera mu i sličnost sa američkim filmom “Bostonski davitelj” iz 1968. godine. Ognjatović je pohvalio glumce posebno Taška Načića koji je besprekoran u ovoj ulozi, i Rakel Ferari čija je gluma u ovom filmu fenomenalna.

Kritičar Stefan Frančič je kao ključni nedostatak filma istekao ne baš dobro urađenu mešavinu komedije i horora.

Zanimljivo je da je film u inostranstvu prošao mnogo bolje nego u Srbiji. Na festivalu u San Francisku, gde je prikazivan osamdesetih godina film je okarakterisan kao inovativan, dobar, upečatljiv i duhovit. Međutim u Srbiji kao što je već rečeno, film je uglavnom dobio negativne kritike, što nije iznenadilo autore filma. Jer ipak ovaj film je za to vreme kada je prikazivan bio drugačiji od ostalih, nešto novo i kritičari nisu imali referentnu vrednost sa kojom bi ga uporedili.