„Ekvilibrijum“ je američki film iz 2002. godine u režiji Kurt Vimera, koji je ujedno i scenarista ovog filma. Vimer je kao inspiraciju za sastavljanje priče ovog filma koristio poznat Džordž Orveolov roman „1984“, kao i film „Fahrenheit 451“.
Ovo filmsko ostvarenje mešavina je četiri žanra: naučne fantastike, trilera, drame i akcije. “Ekvilibrijum” traje 107 minuta, a lokacija snimanja filma je Nemačka, što je pomalo neobično za američka filmska ostvarenja. Muziku za ovaj projekat radio je izvandredni Klaus Badlet.
Zanimljivo je da je za potrebe ovog filma izmišljena posebna veština ”Gun Kata”, koju koriste Gramatonski sveštenici u izvođenu pravde.
Za sve one kojima nije poznat termin „ekvilibrijum“, to je pojam iz psihologije koji označava osećaj fizičke i psihičke ravnoteže unutar živih bića. Prvenstveno i najjednostavnije reč označava ravnotežu, a može se odnositi i na fizički i biološki balans, ali i na socijalne siteme, ekonomsko stanje i drugo.
Glumci i uloge
Glavnu ulogu u filmu, odnosno lik Džona Prestona glumi sjajni Kristijan Bejl, koji je trenutno jedan od najcenjenijih i najatraktivnijih glumaca Holivuda. Njeogovog sumnjičavog partnera i Gramatonskog sveštenika glumi iznenađujuće dobar Taj Digs. Ovom fantastičnom dvojcu glumaca odlično je parirao izuzetni Šon Bin. Od glavnih likova u „Ekvilibrijumu“ treba istaći i Emili Votson koja je u ovom filmu odglumela prilično solidno, kao i Dominika Persel javnosti poznatog kao jednog od braće iz popularne TV serije „Begstvo iz zatvora“.
Sporedne uloge su pripale Vilijamu Finčeru, Kristijanu Karhmanu, Džon Koghtu, Davidu Barašu i mnogim drugim sjajnim glumcima.
Radnja filma
Radnja filma je smeštena u distopijsku budućnost nakog razornog rata koji je ostavio ogromne posledice po ljudski rod. Pod izgovorom, da žele u budućnosti da sprečile slične katastofe, a radi lakšeg kontrolisanja i manipulacije ljudima, formiran je novi sloj čovečanstva, odnosno grupa ljudi koja koristi eliminaciju bilo kakvih osećanja i to uz pomoć posebno napravljene droge Prozijum. Samim tim osećati postaje zločin koji se kažnjava smrću. Ljudi koji se trude da održe red su elitna jedinica čuvara – Gramatonski sveštenici, među kojima je i glavni protagonista vrhunski vladin agent Džon Preston, otac dvoje maloletne dece.
Nakon što mu je žene prekršila pravilo i eleminisana, Džon je se navukao na Prozijum i postao efikasan čuvar i odlična mašina za ubijanje. Međutim jedno jutro zaboravlja da uzme svoju dozu Prozijuma i vraća mu se sećanje, tako da sada Džon počinje ponovo osećati. Upravo tada, Džon postaje jedini koji je svestan situacije i jedini čovek sposoban za uništenje ovog režima.
Recenzije i kritike filma
Film je uglavnom dobio negativne kritike. U bioskopima je zaradio svega pet miliona dolara što je bilo totalni promašaj, pogotovo kada se uzme u obzir činjenica da je film imao budžet od 20 miliona dolara. Mnogi za totalni bioskopski fijaskog ovog filma krive loše urađenu reklamnu kampanju.
Reditelj Vimer je dobio pohvale da je uradio majstorski posao, da je film savšeno rediteljski odrađen te da drži napetost od početka do kraja, a scene akcije su perfektno ukombinovane sa filmom. Međutim Vimer nije dobio samo reči hvale od kritičara, već je dobio i brojne zamerke, ali ne kao reditelj već kao scenarista.
Kritičari najviše zameraju Vimeru što se poslužio već postojanim idejama, tako da po njima filmu najviše fali originalnost. Mnogi kritičari su ovaj film poredili sa čuvenim filmom „Matriks“, govoreći da je on njegova kopija urađena na drugačiji način. Ono što razlikuje ovaj film od filmova sličnie tematike, a to je atmosfera, koja ovde nije mračna i ništavna kao u dotičnim ostvarenjima, već je ovo svetliji, pozivitniji projekat koji u sebi sadrži nadu u bolje sutra.
Ono što su kritičari istakli kao pozivitvnu stvar pored glumaca koji su fantastično odradili svoj posao, a to je činjenica da većinu nas nakog gledanja ovaj film navodi na razmišljanje o samom postojanju čoveka, o smislu života o preživljavanju i samom postojanju svakog živog bića.
